La bêrgera

A l’ômbreta d’un bussùn
bela bêrgera a l’è ‘ndurmia
j’è da lì passé
tre jolî franssé
a l’an dit: "Bela bêrgera,
vôi l’evi la frev!

E se vôi l’evi la frev
farôma fè ‘na côvêrtura
côn ‘l mê mantel
ch’a l’è côsì bel
farôma fè ‘na côvêrtura
passerà la frev!"

Ma la bela l’à rispundù:
"Gentil galant, fè voster viagi
e lasse-me ste
con ‘l mé bêrgè
che al sôn de la sôa viola
mi farà dansé!"

E ‘l bêergé sêntênd’ lôli
l’è saôta fôra de la baraca
côn la viola ‘n man:
s’è butà a sôné
e l’àn piait bela bêergera
l’àn fala dansé!

Traduzione: La pastorella
All’ombra di un alberello è addormentata una bella pastorella; un bel francese è passato di lì e le ha detto: "bella pastorella, voi avete la febbre! E se avete la febbre faremo fare una coperta con il mio mantello, che è così bello. Faremo fare una coperta: passerà la febbre!" Ma la bella ha risposto: "Cortese giovanotto, fate il vostro viaggio e lasciatemi stare con il mio pastore che al suono della sua viola mi farà ballare!" E il pastore che stava ascoltando è saltato fuori dalla capanna con la viola in mano: si è messo a suonare, ha preso la bella pastorella e l’ha fatta danzare!