Pancalé e ricòrd an lenga piemontèisa

Autor Luciano Cerato

Pancalé - Turin - Piemont

Cosa  l'é  l'amor


 

L'amor a l'ha tante facce e ogni età a n'ha un sò specifich.

 

Ël prim, ël pì amportant, ël pì meravijos a l'é l'amor matern. A j'é niente 'd pì bel e comovent che contemplé 'na mama ch'a strenz al sen soa masnà, e a-i bësbija pian pian paròle dosse, paròle che gnun peul nen capì, paròle che mach l'amor a sà traduve e che la masnà 'ncora 'n fasse smija capi al vòl.

La masnà as fa pì granda e 'l lum dla rason fa 'n manera 'd ringrassié la mama për ricompensé l'amor da chilà ricevù, e as lassa 'ndé a dosse efusion.

Apress a-i ven l'amor dij giovnòt ch'a travèrsa ij confin dla famija come sa fussa atirà da un misterios arciam che an fond an fond a l'é la natura ch'an circonda.

Basta contemplé, a la primà, an mes al vèrd ëd nòsta campagna tranquila; a l'é tut na festa, tut n'arciam d'amor, a l'é n'alegher cip - cip ëd mila passarotin tra le rame dle piante 'n fior, corand-se d'apress ch'a smija na dansa.

A l'é pròpi l'amor la rèis ëd na neuva vita, anche se man a man a tend a lontané da la famija 'd prima, con la preocupassion dij genitor che an confidensa con j'amis a diso: mè fieul (mia fija) a l'é pì nen col-lì 'd na vòlta, sò nen cosa ch'a sia riva-je.

Cost-sì a l'é 'l camin ëd nòstra vita, che malgré 'l distach a rend ij giov pì grand e pì responsabij. Ël tut a finiss con na neuva vita, la formasion ëd na neuva famija, ij cit, neuve afesion, neuve preocupassion ma 'dcò neuve e gròsse sodisfasion.

Ant ël mè cas d'amor stagionà, ma për niente dëstiss, ant sto moment vivù e sperimentà sota na forma neuva e 'nt una mira tut àutr che familiar, as peul ciamesse amor a distansa che sì am riserva 'd visite tuti ij di, ma che con un pò ëd ringred am fa sente tut ël savor dël ver amor dàit con dedission, con afesion, con sacrifissi trovand-me da na vinten-a 'd di a l'ospidal për ëd cure ch'im auguro risòlvo ij mè sagrin.

 E pròpi 'n chi di sì, 'nt ij moment ch'i son sol penso a mia fomna, compagna 'd na vita 'ntera ch'i l'hai pì nen sempre davsin, ma sempre e pì che mai 'nt la ment e 'nt ël cheur, chilà che magara a ca 'd vòte as mostrava un pò indiferenta, ora a sent la mia mancansa e quand a ven a troveme i m'arcòrzo che pura mostrand un soriss, j'euj a luso, pura espression d'un amor sincer, e sovens a toca a mi fe-je corage disand-je dë sté 'd bon umor.

Peui a j'é l'amor matern e patern, col-lì chi l'omà për ij nòstri fieuj, anche se già marià, a l'é nen da meno, ansi për lor esist l'amor ëd rifless, col-lì che noi dedicomà a nòstri novodin e 'nt lor në smija 'd vëdde nòstri fieuj na vòta picinin.

 

Ansomà la famija a l'é l'union ëd tanti amor tuti 'nsema formo un sol grand amor che gnun e peui gnun podrà mai dësfé, përchè l'amor l'é na còsa ch'as tramanda, përchè l'amor l'é na còsa për sempre.

 

 Pinareul, 09-05-99

 

Nicola  Graglia