L'amor a l'ha tante facce e ogni
età a n'ha un sò specifich.
Ël prim, ël pì amportant, ël pì
meravijos a l'é l'amor matern. A j'é niente 'd pì bel e
comovent che contemplé 'na mama ch'a strenz al sen soa
masnà, e a-i bësbija pian pian paròle dosse, paròle che
gnun peul nen capì, paròle che mach l'amor a sà traduve
e che la masnà 'ncora 'n fasse smija capi al vòl.
La masnà as fa pì granda e 'l
lum dla rason fa 'n manera 'd ringrassié la mama për
ricompensé l'amor da chilà ricevù, e as lassa 'ndé a
dosse efusion.
Apress a-i ven l'amor dij
giovnòt ch'a travèrsa ij confin dla famija come sa fussa
atirà da un misterios arciam che an fond an fond a l'é
la natura ch'an circonda.
Basta contemplé, a la primà, an
mes al vèrd ëd nòsta campagna tranquila; a l'é tut na
festa, tut n'arciam d'amor, a l'é n'alegher cip - cip ëd
mila passarotin tra le rame dle piante 'n fior,
corand-se d'apress ch'a smija na dansa.
A l'é pròpi l'amor la rèis ëd
na neuva vita, anche se man a man a tend a lontané da la
famija 'd prima, con la preocupassion dij genitor che an
confidensa con j'amis a diso: mè fieul (mia fija) a l'é
pì nen col-lì 'd na vòlta, sò nen cosa ch'a sia riva-je.
Cost-sì a l'é 'l camin ëd
nòstra vita, che malgré 'l distach a rend ij giov pì
grand e pì responsabij. Ël tut a finiss con na neuva
vita, la formasion ëd na neuva famija, ij cit, neuve
afesion, neuve preocupassion ma 'dcò neuve e gròsse
sodisfasion.
Ant ël mè cas d'amor stagionà,
ma për niente dëstiss, ant sto moment vivù e sperimentà
sota na forma neuva e 'nt una mira tut àutr che familiar,
as peul ciamesse amor a distansa che sì am riserva 'd
visite tuti ij di, ma che con un pò ëd ringred am fa
sente tut ël savor dël ver amor dàit con dedission, con
afesion, con sacrifissi trovand-me da na vinten-a 'd di
a l'ospidal për ëd cure ch'im auguro risòlvo ij mè
sagrin.
E pròpi 'n chi di sì, 'nt ij
moment ch'i son sol penso a mia fomna, compagna 'd na
vita 'ntera ch'i l'hai pì nen sempre davsin, ma sempre e
pì che mai 'nt la ment e 'nt ël cheur, chilà che magara
a ca 'd vòte as mostrava un pò indiferenta, ora a sent
la mia mancansa e quand a ven a troveme i m'arcòrzo che
pura mostrand un soriss, j'euj a luso, pura espression
d'un amor sincer, e sovens a toca a mi fe-je corage
disand-je dë sté 'd bon umor.
Peui a j'é l'amor matern e
patern, col-lì chi l'omà për ij nòstri fieuj, anche se
già marià, a l'é nen da meno, ansi për lor esist l'amor
ëd rifless, col-lì che noi dedicomà a nòstri novodin e 'nt
lor në smija 'd vëdde nòstri fieuj na vòta picinin.
Ansomà la famija a l'é l'union
ëd tanti amor tuti 'nsema formo un sol grand amor che
gnun e peui gnun podrà mai dësfé, përchè l'amor l'é na
còsa ch'as tramanda, përchè l'amor l'é na còsa për
sempre.
Pinareul,
09-05-99
Nicola
Graglia |