ël  gran

la  melia

Genè

‘l gran a sta lì sota ‘l gel ò sota la fiòca

Fërve

‘l gran a ven sù, a butà

Mars

‘l gran a ven sù, a butà

a s’andrugia e as laora con la slòira nen tant profond

Avril

as sëmna ansema al gran ël trafeuj           

as sëmna la melia; pen-a nà, aota des centim, as reiris

Mag

‘l gran a fa la fior

as dëscàusa

Giugn

‘l gran a mura                                      

a s’arcàusa, peui a s’arcàusa torna apres 15 dì

Luj

as taia ‘l gran con la “taia e gropà”, as fan le capale con le gerbe e as pòrta a cà. As batt con la trebbiatris e as fa ‘l paiè

la gamba a ven aota circa 2 meter e a marca la pan-a

Agost

as laora con la slòira bin profond

la pan-a ‘d melia a fa le gran-e. Quand a l’è murà la pianta a l’é sëcca  

Stember

as lasa lì a riposè, ch’a-i nasa  l’erba grama e tut

as cheuj la melia, as butà ‘ndrinta al sach a tracòla e pòi as veuida sël carton. As pòrta a cà e a la seira as dësfoia; na part as bat subit, na part as buta a cavall dle perce e as fa la “pantalera”

Otober

as laora torna n’àuta vòlta, a s’arvira, a s’erpia e a së spian-a; as sëmna e as pasa ‘l rubatt  

November

‘l gran a brojon-a, a seurt fòra tera, a marca bin tute le file

Dicembre

‘l gran a sta lì sota ‘l gel o sota la fiòca