|
A i-era na vòta, un fiòto cito
cito che a-s ciamava Ciamporgnèt. So paròto un dì a l’avìa
dije: l’as-to veuja Ciamporgèt d’andé an pastura a le vache?
chiel a l’avìa risponduje, se se paròto i von. Alora và pura
e pijte un baston.
A l’é stait parej che ciamporgnèt,
larga le vache d’ant lë stabi a-s’ancaminava pian pian për la
strà con la bachëtta ch’a l’avia faje so parin, fin-a a rivé
‘nt ël pra.
Riva là moto bin strach, la strà a
l’era pitòst longa, Ciamporgnèt a l’avìa tanta seugn e setase
a l’ombra d’un moré, al pé d’un bocc d’erba a l’era subit
andormise. Le vache a mangio e a mangio fin-a che rivà damira
a chiel, a forsa ch’a l’era cit a lo mangio ant un bocon
ansema a l’erba.
Vers la seira le vache speta speta so
padron, chiel a i-era pì nen, alora vist ch’a l’era quasi
neuit a l’han combinà dë mnì a ca da sole.
Sla pòrta ‘d soa casòta, so paròto tut
sagrinà a l’era lì për parte a ‘ndelo a serché ma peui a l’ha
vist le vache da distant a rivé alora a l’ha speta-lo sl’uss.
Le vache intrà ‘nt lë stabi, serca, serca Ciamporgnèt e chiel
as trovava nen . . . . Paròto ‘ncora pì sagrinà a taca a ciamé;
Ciamporgnèt, Ciamporgnèt andova ch’it sesto ? . . . e peui .
. . sentìa na vos lontan-a . . . Son sì ‘nt la pansa dla vaca
. . . ma lo vëddia nen.
Fin-a che a la ters vòta ch’a ciamava,
la vaca a tira un pèt e vard-lo là Ciamporgnèt.
E come tute le storie a finìa e
ciao bela fija con tanti spatuss . . . . . . . . e mi chi
i-era dare dl’uss a l’han nianca dame na ciapa ‘d pruss . . .
. . . . . e ti ch’it i-ere dare dla fnestra a l’han
nianca date un piat dë mnestra.
|
